అమృతాన్ని వర్షించు అమ్మ యను మాట మరచి,

మృతశరీరాన్ని స్ఫురింపజేసే మమ్మీ యను మాట నేర్చిరి!


నాన్నా! యనగ, ప్రేమమీరగ విశ్వమంతను చూపే తండ్రిని,

డ్యాడ్ అంటూ బ్యాడ్ గా డమ్మీని చేసిరి !


అమ్మా నాన్నల ప్రేమ కలగలపిన అన్న ను,

బ్రోదర్ అంటూ బరువూ బాధ్యత లేనివానిగ మార్చిరి!


తమ్ముడూ ! అను మురిపాల పిలుపునకు కూడా,

బ్రోదర్ ఒకటే పదం అంటూ సెలవిచ్చిరి !


అక్కా ! యనగ, అవ్యాజానురాగమైన ప్రేమను అనంతంగా కురిపించు అమృతమూర్తిని, 

సిస్ టర్ అంటూ మిస్ చేసిరి !


చెల్లీ ! యనగా, కష్టాల్లో నాకంటూ తోడుగా నా అన్న వున్నాడంటూ భ్రమించే చెల్లికి కూడా, 

సిస్ టర్ ఒకటే పదమే అంటూ సొద పెట్టిరి !


సంస్కారాన్ని తెలిపే నమస్కారాన్ని,

హెలో!, హాయ్! అంటూ జాయ్గా ఎంజాయ్గా మార్చిరి !


యుగానికే ఆది తెలుగు ఉగాది, సంస్కృతీ సంబరాలను మరచి,

తల్లుల రోజు, తండ్రులరోజు, ప్రేమికుల రోజు, ఆంగ్ల సంవత్సరాది విందుల మత్తులో మునిగితేలిరి ?


సుమతీ లోపించి, వేమన ను మరచి, 

తెలుగున సంభాషించు వాడిని చిన్నచూపు జూచి,


ఆంగ్లము అరకొరగా, అస్తవ్యస్తముగా పలికినా, చిలక పలుకులని భ్రమించసాగిరి ?

వేయి మాటలేల, అత్తకు పిన్నమ్మకు ఆంటీ, 


మామకు పెద్దయ్యకు అంకుల్, అంటూ...

బోడి గుండుకు మోకాలికి ముడి వేసినట్లుగా, 

ఒక్కొక్కటే పదమనిరి.



అక్షరాలు తక్కువై, ఇఛ్ఛానుసారం పదాలను పొందుజేసి,

పెంపొందింపజేసిన ఎంగిలిభాష,


విశ్వభాష యెట్లయ్యనో ?


సుధామధురిమలొలుకు పరిపూర్ణ అమృతఘటము వంటి తేట తెనుగు,


విశ్వము నుండి కనుమరుగు యెట్లు కాజొచ్చెనో?




యెంత ఆలోచించినను, అవగతం కాకుండె వినర తెనుగు రాయుడా!!


తెలుగుభాషాభిమానులైన మాన్యులందరకీ వందనం, శుభాభినందనం.






- స్వస్తీ...